Wytyczne do czyszczenia i dezynfekcji powierzchni w kontekście COVID-19
Wytyczne WHO
World Health Organization
Wytyczne do Dezynfekcji i sterylizacji w zakładach opieki zdrowotnej
Wytyczne CDC
Centers for Disease Control and Prevention
Wytyczne do przygotowania placówek medycznych na wypadek wystąpienia pandemii grypy
Wytyczne PZH
Państwowy Zakład Higieny
Wytyczne do bezdotykowych metod odkażania i dezynfekcji w zakładach opieki w polsce
Bezdotykowe metody Odkażania
Przykłady bezdotykowych technologii odkażania pomieszczeń obejmują: aerozolowy nadtlenek wodoru, systemy parowe nadtlenku wodoru, ozon gazowy, dwutlenek chloru, systemy nasyconej pary, zamglenie kwasu nadoctowego / nadtlenku wodoru, ruchome urządzenia z ciągłym ultrafioletem, pulsacyjne urządzenia ksenonowe i wysokiej natężenie światła o wąskim spektrum (405 nm)
Aerozolowany nadtlenek wodoru
Aerozolowane systemy nadtlenku wodoru wykorzystujące 3–7% nadtlenku wodoru z dodatkiem lub bez dodatku jonów srebra zostały ocenione przez kilku badaczy. Aerozole (które nie są parami) zazwyczaj mają rozmiary cząstek w zakresie od 2 do 12 μm, są wstrzykiwane do pomieszczenia, a następnie pasywnie napowietrzane. Wykazano, że układy te znacznie redukują bakterie, zwykle redukcję zarodników o 4 log10, chociaż w kilku badaniach zarodniki nie zostały całkowicie wyeliminowane. Jeden system ma roszczenie sporobójcze ze strony EPA w Stanach Zjednoczonych. W jednym badaniu użycie aerozolowanego układu nadtlenku wodoru było związane ze zmniejszeniem zakażenia C. difficile i możliwym zmniejszeniem nabywania MRSA w drugim badaniu. Podobnie jak wiele innych strategii kontroli zakażeń, obecnie nie ma randomizowanych kontrolowanych badań skuteczności tych systemów w zapobieganiu zakażeniom związanym z opieką zdrowotną.
Pary Nadtlenku Wodoru
Wykazano, że system odparowanego nadtlenku wodoru „suchy gaz”, który wykorzystuje 30% nadtlenku wodoru, jest skuteczny przeciwko różnorodnym patogenom, w tym Mycobacterium tuberculosis, Mycoplasma, Acinetobacter, C. difficile, Bacillus anthracis, wirusom i prionom. Wydaje się, że w badaniach przed / po odparowaniu suchego gazu nadtlenek wodoru w połączeniu z innymi środkami kontroli zakażeń przyczynił się do kontroli ognisk Acinetobacter w placówce opieki długoterminowej i na dwóch oddziałach intensywnej opieki w szpitalu. Jednak długi czas cyklu utrudnił wdrożenie tego systemu w placówkach opieki zdrowotnej.
System mikrokondensacyjnej pary nadtlenku wodoru, który wykorzystuje 35% nadtlenku wodoru, skutecznie eliminuje ważne patogeny, w tym MRSA, VRE, C. difficile, Klebsiella, Acinetobacter, Serratia, Mycobacterium tuberculosis, grzyby i wirusy. Badania laboratoryjne i szpitalne udokumentowały znaczące zmniejszenie (często 106 log10) wielu z tych patogenów, z 92 do 100% redukcją patogenów na powierzchniach. W badaniach przed / po, w połączeniu z innymi środkami, wydaje się, że układ mikrokondensacji pary nadtlenku wodoru przyczynił się do kontroli wybuchów wywołanych przez MRSA, bakterie Gram-ujemne wielolekooporne i C. difficile. Prospektywne, kontrolowane badanie przeprowadzone przez Passaretti i in. wykazał znaczne zmniejszenie ryzyka nabywania organizmów opornych na wiele leków (MDRO), zwłaszcza VRE. Służy również do odkażania opakowań nieużywanych materiałów medycznych usuniętych z izolatek, zamiast wyrzucać takie przedmioty. System ten został również wykorzystany do odkażania pomieszczeń zajmowanych wcześniej przez pacjentów z gorączką Lassa i infekcją wirusem Ebola. Pomimo zademonstrowanej zdolności tego systemu do eliminacji patogenów szpitalnych z powierzchni, obawy dotyczące jego kosztów i czasu zawracania pokoju utrudniły wdrożenie tej technologii w placówkach opieki zdrowotnej. Co najmniej jedno badanie wykazało, że mikrokondensacyjny system nadtlenku wodoru można wdrożyć w szpitalach, gdy poziom spisu ludności jest stosunkowo wysoki. Ostatnie ulepszenia wydajności systemu pozwalają na szybsze czasy wymiany niż wcześniejsze urządzenia, co może doprowadzić do szerszego zastosowania. Do chwili obecnej nie ma randomizowanych, kontrolowanych badań, które wykazałyby wpływ systemu mikrokondensacji nadtlenku wodoru na redukcję zakażeń związanych z opieką zdrowotną. Inne technologie dezynfekcji bezdotykowej oparte na parach lub aerozolach, które zostały opisane, ale których stosowanie wydaje się ograniczone, obejmują ozon gazowy, gazowy dwutlenek chloru i systemy pary nasyconej
Urządzenia światła ultrafioletowego
Zautomatyzowane mobilne urządzenia ultrafioletowe, które w sposób ciągły emitują promieniowanie UV-C w zakresie 254 nm, mogą być umieszczane w pokojach pacjentów po wykonaniu wypisu pacjenta i czyszczenia terminala. Wiele z tych urządzeń można ustawić tak, aby zabijały bakterie wegetatywne lub zabijały zarodniki. Systemy te często zmniejszają VRE i MRSA o cztery lub więcej log10, a C. difficile o 1–3 log10. W jednym badaniu porównawczym ciągły system światła UV-C spowodował niższe logarytmiczne redukcje niż układ mikrokondensacji pary nadtlenku wodoru. Zalety mobilnych, ciągłych urządzeń oświetleniowych UV-C obejmują łatwość użycia, minimalne zapotrzebowanie na specjalne szkolenie personelu służb ochrony środowiska oraz, w przeciwieństwie do systemów par nadtlenku wodoru, możliwość korzystania z urządzeń bez konieczności uszczelniania otworów wentylacyjnych lub drzwi. Niedawno zakończono prospektywną, wieloośrodkową, randomizowaną, kontrolowaną próbę porównującą mobilny ciągły system światła UV-C ze standardowymi i innymi ulepszonymi metodami dezynfekcji powierzchni. Wyniki badania powinny zostać opublikowane w najbliższej przyszłości.
Urządzenie z pulsującym ksenonem, które nie wykorzystuje żarówek rtęciowych do wytwarzania światła UV, emituje światło w zakresie 200–320 nm. Wykazano, że znacznie zmniejsza liczbę patogenów w pokojach pacjentów. Producent zaleca umieszczenie urządzenia w 3 lokalizacjach w pomieszczeniu z 5–7 minutowymi cyklami (krótszymi niż w przypadku niektórych ciągłych systemów UV-C). Podczas gdy kilka badań z wykorzystaniem tego urządzenia donosiło o zmniejszeniu zakażenia C. difficile, nowsze 8-miesięczne badanie w dużej instytucji nie wykazało znaczącego zmniejszenia częstości zakażeń C. difficile w całym szpitalu lub na czterech oddziałach o wysokiej Wskaźniki infekcji C. difficile. W jednej starannie przeprowadzonej próbie, w której porównano pulsacyjny układ ksenonowy z ciągłym urządzeniem świetlnym UV-C, stwierdzono, że redukcje log10 patogenów osiągnięte dzięki pulsacyjnemu układowi ksenonowemu były niższe niż w przypadku ciągłego światła UV-C. Niezbędna jest dodatkowa ocena układu pulsacyjnego ksenonu UV przez niezależnych badaczy.
Wysoko intensywne światło o wąskim spektrum
Wysoko intensywne światło o wąskim spektrum (HINS), które jest widzialnym światłem fioletowo-niebieskim w zakresie 405 nm, zostało przetestowane jako środek dezynfekujący powietrze i powierzchnie oraz pokoje szpitalne. Technologia ta jest ukierunkowana na porfiryny wewnątrzkomórkowe, które absorbują światło i wytwarzają reaktywne formy tlenu. Jego skuteczność przeciwdrobnoustrojowa jest niższa niż światło UV-C, ale może być stosowana w obszarach zajmowanych przez pacjentów. W jednym badaniu ciągłe światło HINS wykazało zmniejszenie zanieczyszczenia powierzchniowego gronkowcami o 27–75% w porównaniu z obszarami kontrolnymi. Dalsze badania tej technologii, w tym poziomu jej aktywności przeciwko C. difficile, wydają się uzasadnione.
Dzynfekcja Fotokatalityczna
Zamknięty system oczyszczania powietrza zaprojektowany do użytku przez NASA wykorzystuje reakcje fotokatalityczne dwutlenku tytanu aktywowane promieniowaniem UV do utleniania lotnych związków organicznych i drobnoustrojów w powietrzu. Ponieważ wiadomo, że występuje aerozolizacja czynników chorobotwórczych, takich jak S. aureus i C. difficile podczas działań związanych z opieką nad pacjentem, może być pewne zainteresowanie zastosowaniem takich systemów w pokojach pacjentów w celu ograniczenia bakterii unoszących się w powietrzu, które mogą osadzać się na różnych powierzchniach.
Biorąc pod uwagę rosnące zainteresowanie wyżej wymienionymi nowymi technologiami do czyszczenia i dezynfekcji powierzchni środowiska, Agencja Badań i Jakości Opieki Zdrowotnej (AHRQ) niedawno zleciła panelowi eksperckiemu przegląd danych dotyczących tych nowoczesnych technologii. Panel stwierdził, że istnieje względny brak badań porównawczych dotyczących względnej skuteczności różnych strategii czyszczenia, dezynfekcji i monitorowania oraz że potrzebne są przyszłe badania, które bezpośrednio porównują nowe metody dezynfekcji i monitorowania między sobą oraz z metodami tradycyjnymi
Konkluzja
Podsumowując, ręczne czyszczenie i dezynfekcja powierzchni środowiska w placówkach opieki zdrowotnej (codziennie i przy wypisie pacjenta) są niezbędnymi elementami programów zapobiegania infekcjom. Ponieważ wiele czynników utrudnia osiąganie wysokich wskaźników skutecznej dezynfekcji w sposób rutynowy i trwały, konieczne są ciągłe wysiłki na rzecz poprawy jakości i spójności tradycyjnych praktyk czyszczenia i dezynfekcji. Biorąc pod uwagę wiele wyzwań związanych z osiągnięciem pożądanego poziomu dezynfekcji powierzchni, wskazane jest przyjęcie nowoczesnych technologii w celu uzupełnienia tradycyjnych metod. Konieczne są dalsze badania dotyczące skuteczności i opłacalności nowszych technologii oraz tego, kiedy najlepiej je zastosować. W miarę pojawiania się dodatkowych danych prawdopodobne jest, że nowsze płynne środki dezynfekujące i niektóre bezdotykowe systemy dezynfekcji pomieszczeń zostaną szerzej przyjęte w celu uzupełnienia tradycyjnych praktyk czyszczenia i dezynfekcji.